Kanaalstenose is een aandoening waarbij het ruggenmergkanaal vernauwd is. Dit kan leiden tot verschillende klachten en symptomen, zoals pijn, gevoelloosheid en zwakte in de benen. In dit artikel bespreken we wat kanaalstenose precies is, welke klachten het veroorzaakt en welke behandelmogelijkheden er zijn.
Wat is kanaalstenose?
Kanaalstenose is een aandoening waarbij het ruggenmergkanaal vernauwd is. Het ruggenmergkanaal is de ruimte in de wervelkolom waar het ruggenmerg doorheen loopt. Bij kanaalstenose wordt deze ruimte kleiner, waardoor er druk ontstaat op het ruggenmerg en de zenuwwortels die daaruit ontspringen.
Kanaalstenose kan op verschillende plaatsen in de wervelkolom voorkomen. De meest voorkomende vormen zijn lumbale kanaalstenose (in de onderrug) en cervicale kanaalstenose (in de nek). Lumbale kanaalstenose komt vaker voor bij oudere mensen, terwijl cervicale kanaalstenose vaker voorkomt bij mensen van middelbare leeftijd.
Welke klachten en symptomen veroorzaakt kanaalstenose?
Kanaalstenose kan verschillende klachten en symptomen veroorzaken, afhankelijk van de plaats van de vernauwing en de ernst ervan. De meest voorkomende klachten en symptomen zijn:
– Pijn in de rug, nek, benen of armen
– Gevoelloosheid of tintelingen in de benen of armen
– Zwakte in de benen of armen
– Moeite met lopen of staan
– Verminderde controle over de blaas of darmen
De klachten en symptomen van kanaalstenose kunnen geleidelijk ontstaan en verergeren naarmate de vernauwing erger wordt. Bij lumbale kanaalstenose kunnen de klachten bijvoorbeeld verergeren bij het lopen of staan, terwijl ze bij cervicale kanaalstenose juist verergeren bij het buigen van de nek.
Hoe wordt kanaalstenose behandeld?
De behandeling van kanaalstenose hangt af van de ernst van de klachten en symptomen en de oorzaak van de vernauwing. In sommige gevallen kan kanaalstenose vanzelf overgaan of kan het worden behandeld met fysiotherapie of pijnstillers. In andere gevallen kan een operatie nodig zijn.
Hieronder bespreken we de verschillende behandelmogelijkheden voor kanaalstenose.
Fysiotherapie
Bij milde klachten van kanaalstenose kan fysiotherapie helpen om de spieren rondom de wervelkolom te versterken en de houding te verbeteren. Dit kan de druk op het ruggenmerg en de zenuwwortels verminderen en de klachten verminderen.
Pijnstillers
Bij pijnklachten als gevolg van kanaalstenose kunnen pijnstillers worden voorgeschreven. Dit kunnen bijvoorbeeld paracetamol, NSAID’s of opioïden zijn. Het is belangrijk om pijnstillers alleen te gebruiken zoals voorgeschreven door een arts en niet langer dan nodig.
Epidurale injecties
Bij ernstige pijnklachten kan een epidurale injectie worden gegeven. Hierbij wordt een corticosteroïd (een ontstekingsremmend middel) rechtstreeks in de epidurale ruimte gespoten. Dit kan de ontsteking verminderen en de pijnklachten verminderen.
Operatie
Als de klachten en symptomen van kanaalstenose ernstig zijn en niet reageren op andere behandelingen, kan een operatie nodig zijn. Bij een operatie wordt de vernauwing van het ruggenmergkanaal verwijderd, waardoor er meer ruimte ontstaat voor het ruggenmerg en de zenuwwortels. Dit kan de klachten en symptomen verminderen.
Er zijn verschillende operatietechnieken mogelijk, afhankelijk van de oorzaak en plaats van de vernauwing. Een veelgebruikte techniek is de laminectomie, waarbij een deel van de wervelboog wordt verwijderd om meer ruimte te creëren. Een andere techniek is de laminoplastiek, waarbij de wervelboog wordt opengemaakt en opzij wordt geklapt om meer ruimte te creëren.
Conclusie
Kanaalstenose is een aandoening waarbij het ruggenmergkanaal vernauwd is. Dit kan leiden tot verschillende klachten en symptomen, zoals pijn, gevoelloosheid en zwakte in de benen. De behandeling van kanaalstenose hangt af van de ernst van de klachten en symptomen en de oorzaak van de vernauwing. In sommige gevallen kan kanaalstenose vanzelf overgaan of kan het worden behandeld met fysiotherapie of pijnstillers. In andere gevallen kan een operatie nodig zijn. Het is belangrijk om bij klachten van kanaalstenose tijdig een arts te raadplegen en de behandelmogelijkheden te bespreken.